Buddy pleeggezin als alternatief voor volledige uithuisplaatsing

Soms zijn er zoveel problemen in het leven van een kind, dat het kind niet langer bij de ouder(s) kan blijven wonen. Dit kan verschillende oorzaken hebben, die lang niet altijd (volledig) aan de ouder(s) zelf te wijten zijn. Ondanks de inzet van hulpverlening in het gezin en aan de ouder(s) zelf, kan het (te) slecht blijven gaan met een kind. Op zo’n moment kan besloten worden dat het kind uit huis geplaatst moet worden.

Een uithuisplaatsing kan op verschillende manieren: bij bekenden in een zogeheten netwerkpleeggezin, bij onbekenden in een pleeggezin, in een open inrichting of in een gesloten inrichting. Het kan voor een paar weken, een paar maanden, maar ook voor een jaar. Afhankelijk van de ernst van de situatie wordt er gekeken welke vorm van uithuisplaatsing en welke termijn het beste voor het kind zal zijn.

Het is uiteraard heftig als jouw kind uit huis wordt geplaatst, zeker als je er zelf alles aan hebt gedaan om jouw kind goed op te laten groeien. Maar soms is ook voor een ouder de grens bereikt. Als je zo hard je best doet om je kind in het gareel te houden, maar niets lijkt te werken, dan kun je je behoorlijk machteloos voelen. Ook als één kind het hele gezin op stelten zet, waardoor ook broertjes en zusjes eronder lijden, is thuis blijven wonen lang niet altijd het beste voor het gezin.

Het is belangrijk dat je als ouder(s) goed kijkt naar de situatie en het gesprek aangaat met de hulpverlening. Wees niet bang om hulp te vragen als je die nodig hebt. Tijdig zelf aan de bel trekken kan er namelijk voor zorgen dat ingrijpendere maatregelen kunnen worden voorkomen. Zelfs in de fase van de uithuisplaatsing is er nog ruimte voor maatwerk. Zo bestaat er de mogelijkheid van een buddy pleeggezin als alternatief voor een volledige uithuisplaatsing van een kind. Het kind verblijft dan op een paar vaste dagen en nachten bij een pleeggezin en de overige dagen en nachten thuis bij de ouder(s). Op deze manier kunnen de ouders ontlast worden, maar toch zelf een belangrijke rol in de verzorging en opvoeding van hun kind houden. Zeker als het buddy pleeggezin bestaat uit familieleden of andere mensen uit het netwerk van de ouders, is dat veel minder ingrijpend voor ouders en kind dan een volledige uithuisplaatsing. In het laatste geval kunnen de ouders namelijk zelf geen rol meer spelen in de verzorging en opvoeding van het kind.

Hoe moeilijk het ook is, probeer goed na te denken over de mogelijkheden en onmogelijkheden om jouw kind thuis te laten blijven wonen en over de spanningen die dit met zich meebrengt. In een vroegtijdig stadium hulp vragen en meedenken aan passende hulpverlening kan juist de verlichting geven waar het hele gezin om vraagt en er tegelijkertijd voor zorgen dat het gezin niet uit elkaar valt. Trek tijdig aan de bel en laat je goed voorlichten over de mogelijkheden die er bestaan. Het is niet altijd zo zwart-wit als dat je misschien vreest. Heb je vragen over de inzet van hulpverlening en alternatieve oplossingen, neem dan gerust contact op via 073-7440101.

Soms zijn er zoveel problemen in het leven van een kind, dat het kind niet langer bij de ouder(s) kan blijven wonen. Dit kan verschillende oorzaken hebben, die lang niet altijd (volledig) aan de ouder(s) zelf te wijten zijn. Ondanks de inzet van hulpverlening in het gezin en aan de ouder(s) zelf, kan het (te) slecht blijven gaan met een kind. Op zo’n moment kan besloten worden dat het kind uit huis geplaatst moet worden.

Een uithuisplaatsing kan op verschillende manieren: bij bekenden in een zogeheten netwerkpleeggezin, bij onbekenden in een pleeggezin, in een open inrichting of in een gesloten inrichting. Het kan voor een paar weken, een paar maanden, maar ook voor een jaar. Afhankelijk van de ernst van de situatie wordt er gekeken welke vorm van uithuisplaatsing en welke termijn het beste voor het kind zal zijn.

Het is uiteraard heftig als jouw kind uit huis wordt geplaatst, zeker als je er zelf alles aan hebt gedaan om jouw kind goed op te laten groeien. Maar soms is ook voor een ouder de grens bereikt. Als je zo hard je best doet om je kind in het gareel te houden, maar niets lijkt te werken, dan kun je je behoorlijk machteloos voelen. Ook als één kind het hele gezin op stelten zet, waardoor ook broertjes en zusjes eronder leiden, is thuis blijven wonen lang niet altijd het beste voor het gezin.

Het is belangrijk dat je als ouder(s) goed kijkt naar de situatie en het gesprek aangaat met de hulpverlening. Wees niet bang om hulp te vragen als je die nodig hebt. Tijdig zelf aan de bel trekken kan er namelijk voor zorgen dat ingrijpendere maatregelen kunnen worden voorkomen. Zelfs in de fase van de uithuisplaatsing is er nog ruimte voor maatwerk. Zo bestaat er de mogelijkheid van een buddy pleeggezin als alternatief voor een volledige uithuisplaatsing van een kind. Het kind verblijft dan op een paar vaste dagen en nachten bij een pleeggezin en de overige dagen en nachten thuis bij de ouder(s). Op deze manier kunnen de ouders ontlast worden, maar toch zelf een belangrijke rol in de verzorging en opvoeding van hun kind houden. Zeker als het buddy pleeggezin bestaat uit familieleden of andere mensen uit het netwerk van de ouders, is dat veel minder ingrijpend voor ouders en kind dan een volledige uithuisplaatsing. In het laatste geval kunnen de ouders namelijk zelf geen rol meer spelen in de verzorging en opvoeding van het kind.

Hoe moeilijk het ook is, probeer goed na te denken over de mogelijkheden en onmogelijkheden om jouw kind thuis te laten blijven wonen en over de spanningen die dit met zich meebrengt. In een vroegtijdig stadium hulp vragen en meedenken aan passende hulpverlening kan juist de verlichting geven waar het hele gezin om vraagt en er tegelijkertijd voor zorgen dat het gezin niet uit elkaar valt. Trek tijdig aan de bel en laat je goed voorlichten over de mogelijkheden die er bestaan. Het is niet altijd zo zwart-wit als dat je misschien vreest.

Heeft u vragen, ik ben u graag van dienst!

Marie-Jose Stoffijn, advocaat