Niet nakoming van omgangsregeling wordt mogelijk strafbaar!

Er is veel te doen over het initiatief in de Tweede Kamer om het strafrecht toe te willen gaan passen op de weigerachtige ouders als het gaat om een omgangsregeling. In de Tweede Kamer is een meerderheid voor de toepassing van het strafrecht op deze situatie.

Het niet nakomen van een omgangregeling leidt tot veel frustratie en onmacht bij de ouder die de kinderen niet mag zien. Het weghouden van kinderen bij de niet-verzorgende ouder kan leiden tot oudervervreemding of zelfs ouderverstoting met verstrekkende gevolgen voor zowel de kinderen zelf als de vervreemde of verstoten ouder.

Contact met beide ouders is van belang voor de ontwikkeling van een kind. Er is veel aandacht voor de gevolgen van echtscheidingen voor kinderen. Een van de aandachtspunten voortvloeiende uit het rapport “Scheiden …en de kinderen dan?” is het invoeren van meer mogelijkheden voor de overheid om ouders te dwingen overeengekomen of opgelegde omgangsregelingen na te komen.

In de huidige wetgeving zijn geen strafrechtelijke sancties op het niet-nakomen van een omgangsregeling opgenomen. Wel zijn er diverse civielrechtelijke mogelijkheden om een ouder te dwingen tot nakoming van een omgangsregeling.

De huidige mogelijkheden bestaan onder andere uit:

  • Het opleggen van een dwangsom aan de ouder die de omgangsregeling niet nakomt voor iedere keer dat de omgangsregeling niet wordt nagekomen. Meestal verbindt de rechter een maximum bedrag aan de te verbeuren dwangsommen.
  • Het opleggen van lijfsdwang aan de ouder die de omgangsregeling niet nakomt. Dit betekent dat de weigerachtige ouder op kosten van ouder die omgang met de kinderen wil, in huis van bewaring (=gevangenis) wordt vastgehouden totdat aan de omgangsregeling medewerking wordt verleend. De ouder die de weigerachtige ouder hiertoe wil dwingen dient wel forse kosten te maken om dit middel in te kunnen zetten.
  • Wijziging van de hoofdverblijfplaats van de kinderen. De rechter kan bepalen dat de kinderen bij de ouder die de omgang geweigerd wordt dienen te gaan wonen.  Meestal zal deze ouder wel aan een omgangsregeling met de andere ouder zijn of haar medewerking verlenen.

Voor al deze mogelijkheden is het vereist dat een rechter in een kort geding of in een bodemprocedure een uitspraak doet over de sanctie die staat op het niet nakomen van een eerder vastgestelde of overeengekomen omgangsregeling.

De familierechtadvocaten van Van As Advocaten blijven de ontwikkeling over het strafbaar stellen van het niet nakomen van een omgangsregeling nauwgezet volgen en kunnen u informeren over de mogelijkheden en gevolgen van het niet nakomen van een omgangsregeling.

Astrid Waals, advocaat familierecht